Oei, ik groei! (1)

Als je midden in een groot veranderingsproces zit, of dit nou op het persoonlijke vlak is, in de relatiesfeer of op je werk, kan dit behoorlijk bedreigend aanvoelen. Zekerheden zijn aan het schuiven en het is nog ongewis wat er aan de andere kant op je wacht. In deze benarde situatie kan het helpen om het beeld op te roepen van hoe een kuikentje wordt geboren.

In The Book of Awakening; Having the Life You Want by Being Present to the Life You Have, legt de Amerikaanse bestsellerauteur Mark Nepo deze vergelijking als volgt uit (vertaling in mijn eigen woorden):

‘Bekeken vanuit het gezichtspunt van het kuikentje, is zijn geboorte een verschrikkelijke strijd. Opgesloten en opgerold liggend in een donker omhulsel, nog maar half gevormd, eet het kuikentje al zijn voedsel op om vervolgens ingeklemd te raken. Het begint zich hongerig te voelen en benauwd. Steeds sterker voelt het dat het bijna geen lucht meer krijgt in zijn almaar kleiner wordende wereldje. Zijn eigen groei leidt uiteindelijk tot het barsten van de schaal, waarmee de wereld zoals het kuikentje die kende tot een einde komt. Als het zich tussen de barsten in de schaal een weg naar buiten zoekt – groeiend maar kwetsbaar, bijna verhongerd en verkrampt, zijn wereldje dat vergaat – moet het kuikentje welhaast denken dat het doodgaat.

Maar juist dan, als al het vertrouwde wegvalt, wordt het kuikentje geboren.

Zo is het ook met transformatie. Er verdwijnen dingen uit je leven waarop je eerst kon rekenen. Daardoor krijg je het gevoel dat de wereld zoals je die kende tot een einde komt. En dat is ook zo. Het kuikentje biedt jou echter de wijsheid dat je tijdens je leven als het ware opnieuw geboren kunt worden.

Een soortgelijk veranderingsproces wordt beschreven door lifecoach en auteur Martha Beck, ook al zo iemand die regelmatig op nummer 1 van de The New York Times Bestseller lijst staat. In Finding your own North Star omschrijft zij transitie als een proces dat diep van binnen begint omdat je niet je eigen ‘Poolster’ volgt, oftewel: omdat je niet jezelf bent of kunt zijn.

Martha Beck onderscheidt vier fases van transitie. De eerste is die van dood en wedergeboorte (denk aan het kuikentje!). Hier gebeurt iets waardoor je niet langer de persoon kunt zijn die je was. Dus rouw je om je oude leven en begin je langzaam je nieuwe wereld te onderzoeken. Hierbij kan als neveneffect optreden dat mensen in je omgeving afhaken. Je naasten, vrienden en bekenden snappen je niet meer. Sommigen zullen jaloers of boos zijn omdat zij ook zouden willen veranderen maar dat – meestal uit angst – niet durven. Typerend voor deze fase is dat je zelf een enorme angst om te falen kunt ontwikkelen. Maar tegelijkertijd voel je je opgewonden en blij omdat je diep van binnen voelt dat je het enige juiste doet. In deze fase moet je dus blijven luisteren naar je diepste zelf zodat je blijft bewegen in de richting van jouw eigen Poolster.

Als je jezelf helemaal kunt verliezen in een activiteit waarvan jouw ogen gaan sprankelen weet je dat je je Poolster gevonden hebt.