De term Poolster heb ik geleend van Martha Beck, een Amerikaanse bestsellerauteur die al jaren een zeer succesvolle life coach is. Ik kwam haar op het spoor dankzij haar artikelen in O Magazine, het tijdschrift van Oprah Winfrey. Tijdens het lezen werd ik telkens overmand door een sterk Aha Erlebnis. Zij weet als geen ander complexe psychologische fenomenen met een gezonde portie humor en wijsheid te vertalen naar begrijpelijke en o zo praktische tips voor alledag.

Haar boek Expecting Adam, over de periode dat ze zwanger bleek van een zoontje met Down-syndroom, betekende haar grote doorbraak. Hierin beschrijft ze op ontroerende, authentieke en humorvolle wijze haar eigen worsteling met het idee dat ze geen ‘perfect’ kind op de wereld zal zetten. Maar het boek gaat vooral over haar ontdekking dat Adam zo ontzettend puur blijkt te kunnen genieten van de ‘kleine’ dingen die wij vanzelfsprekend vinden. Een ontdekking die haar hele bestaan op de kop zal zetten, omdat ze daardoor leert dat zij verkeerde keuzes in haar leven heeft gemaakt. Zo besluit ze abrupt te stoppen met de academische carrière die haar zo ongelukkig maakt en gaat ze eindelijk datgene doen waar haar hart ligt en waar ze zo goed in is: mensen helpen het beste uit hun leven te halen.

Nadat ik haar boek in één ruk uit had gelezen, hunkerde ik naar meer. Dus bestelde ik ook haar andere boeken. Zo kwam ik Finding your own North Star op het spoor, het boek waarin ze de Poolster aanduidt als ieders lotsbestemming.

Het goede nieuws: iedereen heeft een eigen Poolster, die onveranderlijk aangeeft waar je naar toe moet als je gelukkig wilt worden. Je vindt hem door te doen wat je goed doet en wat jou plezier geeft.

Het slechte nieuws: niet iedereen kan hem altijd even duidelijk zien, bedekt als de lucht is met dichte mist (bij mensen die wel heel ver zijn afgedwaald), laaghangende bewolking (bij personen die slechts een vaag idee hebben van waar ze naar toe willen) of schapewolkjes die hem af en toe aan het zicht onttrekken (bij diegenen die wel ontdekt hebben wat ze het liefst willen doen maar nog af en toe obstakels tegenkomen).

Hoe weet je nu wat jouw Poolster is? Martha heeft daar 365 bladzijden voor nodig maar ik zal het hier noodgedwongen kort houden. Als er iets is waarin je je helemaal kunt verliezen als je ermee bezig bent, als je iets doet waardoor je geen besef van tijd meer hebt, waarvan je ogen gaan sprankelen en waarbij je je volkomen gelukkig, vrij en ontspannen voelt, dán is die activiteit jouw Poolster.

Mijn Poolster is schrijven, al duurde het wel een tijdje voordat ik dit ook door had. Achteraf gezien lag dat vooral aan het bewust negeren c.q. niet oppikken van allerhande signalen die mij al eerder op dit pad zouden hebben gebracht, tenminste als ik toen had gedurfd of ervoor open had gestaan.

Natuurlijk geldt dat hoe eerder jij je Poolster hebt gevonden, hoe beter het voor je is. Dat gaat zelfs zover dat je niet alleen ongelukkig, maar zelfs letterlijk (lichamelijk en/of geestelijk) ziek kunt worden als je te ver van jezelf af bent gedreven. Maar voordat je daadwerkelijk de sprong in het diepe waagt moet de tijd daar eerst rijp voor zijn.

Op het moment dat ook de allerlaatste flarden van bewolking aan de hemel zijn verdwenen, zul je jouw Poolster eindelijk helder zien schitteren in al zijn pracht.

Dan weet je het zeker.

Het is tijd om te springen.